Yeni yetme bir yalnızlık bu yaşadığım. Gülüşüne hapsolmuş gözlerimi, beraat ettiremiyorum nicedir. Kaybolmak isteyişim, gözlerine ruhumu verşimdendir. Kaybolamıyorum içinde, inadına bir yalnızlık sürüklüyor beni yüreksizliğine.Yalvarıyorum bu davadan beraatim için, vazgemiyorsun suçlamaktan. Halbuki ben yalnızca sen olmak istemiştim . Suçluluğum gülüşüne mühürlediğim gözlerimdendir.

Sorgusuz bir sual içinde yüzüyor kalbim . En zoru, cevabını bildiğim soruları tekrarlamaktı benim için . Biliyordum çünkü sensizlik içindeki sen sille sille değecektin, sensizlik yağmış yanaklarıma..Bir gece yarısı yalnızlığı , korkaklığı, kimsesizliği. Adını sen koy bu aşksız sevdanın. Sonra bırak beni, gülüşünden beraat edeyim.Kimsesizliğimin üstü sende kalsın, alacaklım sen ol yeter ki.

Sualsizliğim sebebsiz değil, sensizliğim bana ait hiç değil. Sende bırakmıştım ben senin herşeyini, beni aldım birtek bana göçerken , nerden bilirdim gözlerime işleyen ruhunun benimle geleceğini!

Acemi bir yorgunluk taşıyorum şimdi kanatlarımda, dinlenecek liman deniz gözlerinde kanatlarımı yere vursam, boğulacağım sensizilik denizinde boşa bekleme gücüm yok sensizlikte ölmeye.

Farksızlıklarımın farkında olalı çok olmadı, sensizlik farksızmış bensizlikten. Kendimi kaybettiğimde de gidiyordu ruhum benden, sen gittiğinde de ! Artık sahipsiz ruhuma sahip çıkabiliyorum ben. Oysa ilk hevesli yalnızlık ne zaman başlamıştı , o zamanda yardım ediyormuydun sensiz ve sahipsiz kalmama?

Aslında unuttun birşeyi hiç sahipsiz kalmadım ben . Aslında ruhum hiç senin olmadı .Sahipli birşeyin ikinci bir sahibi olamazdı ki zaten . Beni bana verenindi ruhum , seni bana gösterenin.

Derdimiz yazılmadı hiç bizim. Bizim derdimiz, bizsizlikti aslında anlamsızlık içinde bir anlama yükledik sensizliği ve benim sendeki benzsizlliğimi . Noktalı bir elif çığlığı yaşadık biz. Okunmayan bir 'y' yetişti imdadımıza ve biz şeddeli bir yalnızlıkta hüküm giydik gözlerimize . Oysa Hira dağı kadar yalnızlıktın sen bana Uhud kadar yakın . Bir darağacı yalnızlığıydı yaşadığımız, sen davandan ben suçsuzluğumdan vazgeçemedik hiç. Şimdiyse beraatimi verdin sensizlikten ağlayan elif'ime.

Sürgünlü bir davaydık biz, gözlerinden sürüldüm ilkin ve benim gözlerim hüküm giydi sana . Şimdiyse iç çekişlerim ah'larım hep sana, hükmünü giyip git artık şeddeli yalnızlığına .

Noktalı bir elif çığlığı yankılanıyor arkandan hükümsüzdür ruhuna işleyen gözlerim!

Ve bu dava düşmüştür aşkının hükümsüzlüğünden. Gülüşüne bağladım gözlerimse çoktan hükümsüzdür senden.!

GÜLNAZ ELİAÇIK