Kar yagiyor türkü gözlüm
Kar yagiyor buralara.
Uzun hava agit gibi,
Dökülüyor bulvarlara.
Sen de gittin buralardan,
Böyle bir karli havada.
Okul bittikten sonra 95'in yilbasinda,
Gelmis özlemistin beni,
Sarilmistin hiçkirikla,
Kar yagarken dilek tutmus,
Kar yemistin avucumda.
Nasil gittin türkü gözlüm,
Mahzun kaldim buralarda.
Gülüslerimiz geliyor,
Agliyorum buralarda.

Sen bir ögretmensin simdi,
657 devlet memuru.
Kit kanaat geçinirsin,
Seni bekledigim gibi,
Beklersin ay sonunu.

Belki de evlisin simdi,
Bunca yil geçti aradan.
Sen beni unuttun belli,
Türkü gözlüm çik hatrimdan.

Oralara da kar yagar mi,
Günes çikar mi ardindan?
Saçaklardan su damlar mi,
Su girer mi papucundan?

Yokluk kötü türkü gözlüm,
Yoklugun çikmaz aklimdan.
Varlik güzel türkü gözlüm,
Varligin yitti yanimdan.

Okulun bittigi yil tayinin çikti doguya.
Belki yazarsin diye,
Bir kalem almistim sana.
O kalemle mektup yazmis,
O kalemle aglamistin.
Ama o son mektubunda,
Sen ne kadar degismistin...
Sözlerin de degismisti...
Degistigin belliydi ki,
Kalemin de degismisti...

Ah benim türkü gözlüm
Ne oldu birden sana?
And içmistik gündüz gece,
And içmistik kopmamaya.
Haci Bayram'da dua ettik,
Ayirmasin Allah diye...
Bir fakire para verdik,
Belki dua eder diye...

Fakir mi dua etmedi,
Sen mi yalanci çiktin?
O fakiri göremedim,
Gelmedi namaz vakti.
Çok oturdum musallada,
Her tabutta kendim vardim,
Dua ettim ardim sira...

Simdi en arabesk duygularla
Dudagimda o türkü,
Yürüyorum bulvarlarda...
Ellerim üsürken hep
Ellerin gelir aklima.
Yüregim agliyor simdi,
Yaniyorum buralarda...
Kar yagarken hazin hazin,
Ölüyorum türkü gözlüm,
Ölüyorum buralarda...

Bedirhan Gökçe