Yusuf'taki İffet

Aşk bıçaklarla imtihan edilse kalplere saplanmalıydı hançerler, edebiyat yetmemeliydi insana aşkı ve güzeli tarif için.

En güzelin yarattığı güzel en çirkinle ölçülemezdi ve güçlüyüm diyen kuvveti yaratanla boy ölçüşemezdi.

Hani deme Yusuf insandı ve gençti, denilenleri, istenenleri anlamazdı. Ömründe er görmemiş ve bir erkeğin önünde eğilmemiş bir kız kadar utangaç ve saf, başı önde, itaat edip, gerektiğinde yenilgi tatmamış bir kumandan kadar cesaretle şeytana karşı duran Yusuf, asırları yıkıp gelmiş ve nefse meydan okumuş ilk insandı.

İlk atası bile cennette, melekler arasında yaşıyorken bilememişti günahı ve çiğnemişti yasağı. Cennetten düşerken yeryüzüne bilemezdi inmesi en güzel ve en sevilen içindi ve o sadece bir sebepti. Yusuf'u görse bile gözler bilemezdi en güzel kimin içindi ve güzellikler sahibini sevenler ne hissederdi onun sevdiğini görselerdi.

Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!